Peking

Peking, odnosno severna prestonica, je glavni grad Narodne Republike Kine. Nalazi se u istočnom delu Kine, u samoupravnoj oblasti Grad Peking. Prostire se na površini od 16 801, 25 kvadratnih kilometara, a u njemu živi oko 7 820 000 stanovnika. Sa širim gradskim područjem broj stanovnika Pekinga raste na preko 17 400 000 stanovnika. Ovo je drugi po veličini grad u Kini. Peking je politički, obrazovni i kulturni centar države, a takođe je i jedna od najatraktivnijih turističkih destinacija Kine. Ovaj grad svake godine poseti veliki broj turista iz celog sveta.

Na području Pekinga preovladava monsunska vlažna kontinentalna klima. Odlikuju je topla i vlažna leta i vetrovite i suve zime. U januaru se temperature kreću od – 7 do – 4 stepeni celzijusa, a u julu od 25 do 26 stepeni celzjusa.

Arheološka istraživanja su utvrdila da je u preistorijskom periodu na području Pekinga živeo čuveni pekinški čovek. Pekinški čovek se od 1987. godine nalazi na UNESCO – voj listi svetske baštine. Na području Pekinga je još u ranoj antici postojalo nekoliko gradova. Najznačajniji od svih bio je grad Ji, koji je ujedno bio prestonica kraljevstva Yan.

U desetom veku najznačajniji centar bio je Nanjing, odnosno „ Južni glavni grad “, prestonica dinastije Liao. Taj grad je kasnije preimenovan u Zhongdu. Mongoli su 1215. godine napali Kinu, a ključna bitka se odigrala upravo kod Zhongdua. Kasnije je ona postala poznata kao bitka kod Pekinga. Početak današnjeg Pekinga vezuje se za Kublaj – kana. Ovaj vladar je svoju prestonicu završio 1293. godine, a ime grada bilo je Dadu ili Daidu. Dinastija Ming gradom vlada od 1368., a on je tada nosio naziv Beiping. Današnje ime ( Beijing ) dobio je 1403. godine. Upravo je tokom vladavine najpoznatije kineske dinastije Peking počeo da poprima svoj prepoznatljivi izgled. Neke od najlepših građevina potiču iz perioda dinastije Ming. Od 1644. godine Peking je bio prestonica dinastije Qing. Serija kriza i građanskih ratova koji su Kinu potresali u prvoj polovini prošlog veka, ostavljali su vidlive tragove na Pekingu. Ovaj grad je odigrao važnu ulogu nakon pada Carevine i proglašenja Republike Kine 1911. Godine, a potom i u ponovnoj obnovi Carevine. Kada je pokret Kuomitanga 1928. godine prestonicu premestio u Nanjing, Peking je preimenovan u Beiping. Japanci su okupirali Peking 1937., a tokom okupacije mu je vraćeno staro ime. Nakon rata gradu je vraćeno ime Beiping. Komunističke snage ušle su u grad 1949. godine, a iste godine u njemu je proglašeno stvaranje Narodne Republike Kine. Tada je odlučeno da će Beiping biti prestonica nove države, a ujedno mu je vraćeno ime Peking. Peking je u narednim decenijama počeo nekontrolisano da se širi, što je dovelo do svesnog uništavanja velikog broja kulturno – istorijskog nasleđa grada. Tek je u poslednje vreme počeo da se sprovodi plan kako bi se ovo širenje smanjilo. I pored toga, ovo je grad sa bogatim arhitektonskim i kulturnim nasleđem, zbog kojih Peking svake godine posećuje ogroman broj turista iz celog sveta.

Turističke atrakcije u Pekingu su :

• Zabranjeni grad je jedna od najvećih atrakcija Pekinga i Kine. Ovo je nekada bila carska rezidencija, a danas se u njemu nalazi muzej. U vreme vladavine careva u ovaj dvor vekovima nisu mogli da ulaze „ obični smrtnici “, već samo članovi carske svite i službe. Gradnja Zabranjenog grada započela je 1417. godine, u vreme vladavine dinastije Ming. Kompleks se prostire na površini od 720 000 kvadratnih metara, a u njegovoj gradnji učestvovalo je oko 3 miliona ljudi. unutra grada nalazi se preko 900 objekata sa oko 9 000 prostorija. Grad u sebi krije brojne atrakcije i predmete stare nekoliko hiljada godina.
• Mauzolej Mao Ce Tunga nalazi se na ogromnom trgu Tjen An Men. Reč je o mauzoleju prvog predsednika Narodne Republike Kine i vođe komunističkog pokreta tokom Kineskog građanskog rata. ljubiteljima istorije će mauzolej biti nezaobilazna stanica tokom obilaska grada.
• Nacionalni muzej Kine nalazi se na istočnoj strani Tjen An Men trga u centru Pekinga. Osnovan je 2003. godine nakon spajanja nekadašnjih Nacionalnog muzeja kineske istorije i Nacionalnog muzeja Kineske revolucije. Muzej se prostire na površini od gotovo 200 000 kvadratnih metara, a poseduje kolekciju od 1, 2 miliona predmeta iz raznih perioda kineske istorije. Posetioci muzeja mogu da uživaju u izuzetno dugoj i bogatoj prošlosti kineskog naroda.
• Temple of Heaven je kompleks taoističkih zgrada i nalazi se u jugoistočnom delu Pekinga. Carevi iz dinastija Ming i Qing su svake godine posećivali hram i pri tome su se molili za dobru žetvu. Hram obuhvata površinu od 270 hektara i oko tri puta je veći od zabranjenog grada. Glavne zgrade u parku izgrađene su u periodu dinastije Ming. Temple of Heaven se od 1998. godine nalazi na UNESCO – voj listi svetske baštine.
• Ming grobnice leže u podnožju planina Tianshou, na oko 50 kilometara severozapadno od Pekinga. Ovde je sahranjeno 13 od 16 careva iz dinastije Ming, pa su grobnice poznate i pod imenom Trinaest grobnica. Grobnice se nalaze na površini od 40 kvadratnih kilometara, a od 2003. godine se nalaze na UNESCO – voj listi svetske baštine.
• Letnja palata nalazi se u severozapadnom predgrađu Pekinga, na oko 5 kilometara severozapadno od Univerziteta u Pekingu. Prostire se na površini od 290 hektara, a predstavlja jedan od najlepših primera kineske arhitekture. Letnja palata se od 1998. godine nalazi na UNESCO – voj listi svetske baštine.
• Park Beihai se nalazi zapadno od zabranjenog grada i parka Jingshan. Park je jedan od najstarijih, najvećih i najbolje očuvanih antičkih carskih parkova u Kini. Prostire se na površini od 68 hektara, od čega je polovina prekrivena jezerom. Pejzaž parka uključuje veštačka brda, paviljone, dvorane, hramove, i jedan je od najboljih primera klasičnih kineskih vrtova. Park Beihai je za javnost otvoren od 1925. godine.
• Park Yuanmingyuan je nekada služio kao letnja palata za carsku porodicu. Palata je konstantno dograđivana od strane pet careva iz dinastije Qing. Slavna prošlost završena je kada su zgrade uništene od strane britanske i francuske vojske tokom Drugog opijumskog rata 1860. godine. masivno carsko jedinjenje danas je predivan park ispunjen jezerima i širokim spektrom biljnog života. Da bi se prikazao prvobitni izgled parka za posetioce, deo njegove drevne arhitekture je obnovljen.
• Hutong u bogatoj kulturi i istoriji Pekinga ima veoma značajno mesto. Reč Hutong dolazi iz mongolskog jezika pre oko 700 godina. Prema istraživanju potiče od reči hot – tog, što na mongolskom znači „ bunar “. Reč hot- tog postala je hutong nakon što je uvedena u Peking. Hutong znači traka i aleja, a u ovakvom sistemu zapravo živi većina stanovnika grada. Jedan Hutong se povezuje sa drugim, formira se blok koji se potom spaja sa drugim, i od njih se formira čitav grad. Tokom dinastije Ming postojalo je 459 hutonga, tokom dinastije Qing bilo ih je 978, a danas ih ima 1 316.
• Hram Lama je lamski manastir sa crvenim zidovima i žutim krovovima. Izgrađen je 1694. godine, a prvobitno je bio rezidencija cara Yongzhenga iz dinastije Qing. Hram Lama karakteriše pet velikih hala i pet dvorišta, sa veoma bogatim dekoracijama i ukrasima. Ovde se nalazi riznica budističke umetnosti, uključujući i izvajane prikaze bogova, demona i Bude. Ovaj hram sa veoma uzbudljivom prošlošću je za javnost otvoren od 1981. godine.
• Ptičije gnezdo i Vodena kocka su dve čuvene strukture koje su nastale kako bi svet bio impresioniran spektakularnošću Olimpijskih igara koje su se odigravale upravo u kineskoj prestonici 2008. godine. Ptičije gnezdo, zvanično poznato kao Nacionalni stadion, bio je središnji prostor na kome su se igre održale, a svojim izgledom do danas predstavlja neprevaziđenu strukturu. Do stadiona se nalazi Nacionalni plivački centar, poznat i pod imenom Vodena kocka. Uprkos svom nadimku, ovde se zapravo ne radi o kocki, već o pravougaoniku. I nakon što su ispunili svoju svrhu, ova dva zdanja su ostala kao veoma popularne turističke atrakcije.
• Kineski zid je jedna od najvećih i najposećenijih atrakcija u Kini. Prostire se u pravcu zapada, prolazi kroz devet pokrajina i pruža se preko 6 700 kilometara. Veliki zid se sastoji od zidova, prolaza, osmatračnica, zamkova i utvrđenja. Većina zida koji danas postoji potiče iz perioda dinastije Ming. Najbolje očuvani deo je upravo onaj pekinškom Badalingu. Kao jedan od najveličanstvenijih antičkih odbrambenih sistema, Veliki zid se od 1987. godine nalazi na UNESCO – voj listi svetske baštine.
• Teško je nabrojati sve što Peking ima da ponudi. Ovo je jedinstvena prestonica kulture, tradicije i istorije. Peking u sebi krije bogato arhitektonsko nasleđe. I ne samo to. Ovo je grad sjajnih ljudi, dobre hrane i zabave. peking je grad u kome je savršen odmor zagarantovan, i baš zbog toga je jedna od najboljih destinacija za nezaboravno putovanje.